De blauwe gaai, ook wel Amerikaanse gaai genoemd, is een vrij kleine maar opvallende en bijzonder luidruchtige vogel die regelmatig in Québec broedt. Zijn korte kuif en de bovenzijde van zijn verenkleed zijn blauw, terwijl zijn buik grijsachtig wit is.

Hij draagt een soort zwarte halsband, terwijl zijn vleugels en staart bezaaid zijn met witte stippen. Het felle blauw van zijn veren is een kleur die alleen de natuur kan voortbrengen en die de verbeelding prikkelt.

Zodanig zelfs dat sommige overtuigingen hem magische eigenschappen toeschrijven. Volgens de Noord-Amerikaanse indianen brachten de veren van de blauwe gaai helderheid in donkere of verwarrende situaties en brachten ze licht dat de wolken van depressie en verdriet verdreef.

Bij uitbreiding kenden de indianen de veren van de blauwe gaai ook het vermogen toe om de mentale capaciteiten te stimuleren, in het bijzonder om een scherpe en steeds waakzame geest te ontwikkelen. De blauwe gaai staat immers bekend om zijn lawaaierige en actieve aard en verdedigt zijn nest fel tegen roofdieren door zich op katten, uilen of zelfs mensen te storten en met zijn snavel aan te vallen!

Beschouwd als de “wachter van het bos”, slaat hij alarm met zijn scherpe kreet zodat andere vogels kunnen vluchten zodra er een indringer opduikt. Ook binnen de wicca (een alternatieve natuurreligie) worden blauwe veren geassocieerd met de ontwikkeling van mentale vermogens, evenals het brengen van vrede en bescherming.

Toch geven wiccans aan dat de veren van de blauwe merel meer vrede brengen dan die van de blauwe gaai, die eerder opvalt door zijn luidruchtige en agressieve gedrag.